Ik baal er zo van…

Ik baal er zo van…

Ik zit ontzettend te balen. Eigenlijk al heel lang, maar elke keer druk ik het weer weg. Toen ik begon met bloggen, wist ik het zeker: elke week een herkenbaar, kwetsbaar en eerlijk blog. Ik zou moeiteloos elke week een nieuw blog, meerdere artikelen en inspirerende posts uit mijn mouw schudden. Maar al snel stelde ik mijn planning bij van wekelijks naar tweewekelijks, en uiteindelijk lukte het me met moeite één keer in de maand een blog te schrijven. Om vervolgens in juni het bijltje er helemaal bij neer te gooien. Want zo voelt het wel een beetje; als falen. Ik maakte in maart een afspraak met mezelf en ben deze niet nagekomen.

Waarom dan?
Ik stelde het schrijven steeds uit. Ik zei tegen mezelf: ‘Daar heb ik nu geen tijd voor. Coachen en trainen, daar gaat het om.’ Gedachten als ‘ik heb toch geen inspiratie’, ‘wie zit er eigenlijk op een Vrouw Power Blog te wachten’ en ‘wat vinden anderen er eigenlijk van’, waren beren op mijn weg. Ik liet me meevoeren door negatieve gedachten en angst met als resultaat… uitstelgedrag!

Uitstelgedrag
De definitie van uitstelgedrag volgens Wikipedia: ‘het vrijwillig uitstellen van taken die men eigenlijk wil of moet doen en waarbij men weet dat het uitstel waarschijnlijk niet goed is en tot moeilijkheden of extra stress zal leiden.’ In mijn woorden: dingen niet doen die je wel graag wíl doen, en je daar dan verschrikkelijk rot over voelen. Om maar niet te spreken over het schuldgevoel en de onzekerheid die erbij komen kijken.

Herken je dat?
Al dagen, weken, soms wel maanden wil je iets, of móet je misschien wel iets, maar je doet het niet. Dit kan van alles zijn; van het bellen van een vriendin tot het maken van vakantiefotoboeken van 5 jaar geleden. Elk kwartaal weer doe ik mijn Btw-aangiften op het allerlaatste moment. Die ene lamp heb ik onlangs pas na 3 maanden vervangen omdat ik buiten nu echt niets meer kon zien. Of, voor de moeders onder ons: tot welke leeftijd heeft jouw kind een eigen fotoboek? Sst… zeg maar niets…

Kleine dingen worden een Kilimanjaro
Dit zijn maar voorbeelden en het klinkt misschien grappig, maar het is wel degelijk heel vervelend. Je kunt het namelijk ook hebben met zaken waar daadwerkelijk iets vanaf hangt. Denk aan het doen van bepaalde klussen op werk of het halen van een deadline. Telkens weer denk je aan dat ene wat je moet doen, je neemt het je zelfs voor om het nu écht te doen, en telkens voel je je rot als je het wéér niet hebt gedaan. Hetgeen je wil doen wordt inmiddels zo groot als de Kilimanjaro…

Waarom stellen we uit?
Een paar weken geleden begon ik er echt last van te krijgen. Onzekerheid die ik in geen tijden had gehad, kwam weer naar boven. Wat zullen anderen wel niet denken wanneer ik opeens nu wél weer ga bloggen? Ik voelde me ook schuldig richting mijn redacteur Gerdien. In alle e-mails en apps die ik naar haar stuurde, stond ‘ik denk dat ik deze week wat aan je doorstuur’. Ze zal wel gedacht hebben dat ik een autobiografie aan het schrijven ben.

Het is klaar
Tijdens de laatste dagen van mijn vakantie – altijd een moment voor nieuwe voornemens – besloot ik dat het klaar was. Ik wilde begrijpen waarom ik, wij, dat toch altijd zo doen. Tijdens mijn zoektocht kwam ik een TEDTalk van vorig jaar tegen van Tim Urban, oprichter van www.waitbutwhy.com. Tim geeft in deze talk met humor een mooie uitleg over uitstelgedrag. Snappen waarom jij dit misschien ook doet? En nog belangrijker: een eerste stap zetten in de oplossing om ermee te stoppen? Bekijk de TEDTalk van Tim Urban!

Van uitstel naar focus
Ik ben weer even klaar met uitstellen. Nee, anders gezegd: ik ben klaar met uitstellen! Met uitstellen kom je er niet. Ik weet wat ik krijg als ik uitstel: niets, behalve ‘last’ van dingen. En ik weet wat ik krijg als ik mezelf wél een schop onder de kont geef en weer voor ogen krijg waar ik naartoe wil: overzicht, zelfvertrouwen en resultaat.

En jij? Actie of toch nog ‘even’ uitstel? Wil jij weten hoe ik van uitstel naar ‘geen afstel’ ga? Meld je aan voor mijn Vrouw Power Blog en ik vertel je er alles over!

Lieve groet,
Daniëlle

PS. De afgelopen maanden heb ik 4 blogs geschreven. Wellicht zit er iets voor jou bij en is het prettig om dingen te herkennen en te weten dat je niet de enige bent die soms tegen dingen aanloopt.

Hoe gaat het écht met je?
Ik een powervrouw? Echt niet!
Waarom een powervrouw op een kleuter lijkt…
Nee… er gebeurde niets! – Gastblog Kelly Krijgsman

 

Geen Commentaar

Sorry, het reactieformulier is gesloten op dit moment.

×